Co to znaczy, że na zajęciach z dziećmi stosujemy Pozytywną Dyscyplinę?
Jeśli nigdy nie spotkałeś się z tym terminem, spieszymy z wyjaśnieniami, że nazwa nie niesie za sobą żadnego negatywnego ładunku. A wręcz przeciwnie.
Tym mianem nazywa się metodę wychowawczą, której korzenie sięgają psychologii indywidualnej austriackiego psychoterapeuty Alfreda Adlera. Uważał on, że wszyscy ludzie mają jedno podstawowe pragnienie:
Chcą czuć, że przynależą i że są ważni.
To samo dotyczy dzieci.
Dla nas wszystko to, co niesie za sobą Pozytywna Dyscyplina, to fundament pracy z każdym młodym kursantem.
Można rzec, że opiera się ona na tych punktach:
- Wzajemnym szacunku.
Dorośli modelują szacunek do swoich potrzeb i wymagań sytuacji poprzez stawianie dziecku pewnych wymagań. Jednocześnie pozostają życzliwymi i pełnymi szacunku dla potrzeb dziecka.
- Identyfikacji przekonań stojących za zachowaniami.
Zwracamy uwagę na skuteczne reagowanie na nieodpowiednie zachowanie. Jest ono możliwe dopiero wówczas, gdy zrozumiemy powody, które kierują dzieckiem i wywołują właśnie takie zachowanie. Często to właśnie błędne przekonanie dziecka na dany temat powoduje określoną reakcję. Naszym celem jest zrozumienie tego przekonania, a następnie zmienienie go – a nie samego zachowania.
- Efektywnej komunikacji i umiejętności rozwiązywania problemów.
- Koncentracji na poszukiwaniu rozwiązań, a nie na karaniu.
Kary mają negatywne skutki długofalowe i nie prowadzą do konstruktywnych rozwiązań.
- Praktykowaniu zachęcania.
Zachęcanie buduje trwałe poczucie własnej wartości i sprawczości. Dlatego pielęgnujemy u dzieci zachętę do włożenia wysiłku w działanie i osiąganie postępów. Nie chwalimy tylko za sukcesy. Ważne są małe kroki, które podejmują.
No dobrze, a jak to wygląda w praktyce?
Na początku wspólnie ustalamy zasady będące dla wszystkich dobre. Dzieci chętniej bowiem przestrzegają zasad, które współtworzyły. W samym procesie ich ustalania dowiedziały się, dlaczego są one ważne i jak mogą być za nie odpowiedzialne. Warto im wówczas zadawać różnego rodzaju pytania: Dlaczego odrabianie prac domowych jest ważne? Jaki rodzaj prac domowych chciałyby otrzymywać?
Pozytywna Dyscyplina łączy uprzejmość ze stanowczością.
Uprzejmość oznacza szacunek dla siebie i dziecka. Przejawia się to m.in. w akceptowaniu i nazywaniu uczuć dziecka.
Stanowczość natomiast przejawia się np. we wspólnym ustalaniu i egzekwowaniu zasad.
Pozytywna Dyscyplina odrzuca system kar i nagród. Nawet jeśli granice zostaną przekroczone, nie stosujemy kar, bo wtedy dzieci reagują buntem lub oporem. Kary nie uczą również samodzielności ani rozwiązywania problemów. Zamiast tego – oferujemy pozytywne wsparcie.
Gdy jakikolwiek problem w zachowaniu zostaje namierzony, podejmuje się konkretne kroki w celu rozwiązania problemu i zjednania dziecka:
- Upewniamy się, co dziecko czuje i zapewniamy, że rozumiemy te uczucia
- Okazujemy empatię i zrozumienie dla jego punktu widzenia.
- Przedstawiamy nasz punkt widzenia
- Zachęcamy dziecko do poszukiwania możliwego rozwiązania.
Podobnie jest z nagradzaniem. Zamiast tego, zachęcamy dzieci do działania. Zauważamy przy tym ich wysiłek włożony w pracę, czy osiąganie postępów. To też oznacza, że koncentrujemy się na staraniach, a nie tylko perfekcji kursanta.
Dzięki Pozytywnej Dyscyplinie tworzy się klimat sprzyjający nauce, uczniowie bardziej się angażują, gdy otrzymują pozytywne wsparcie, a metody oparte na współpracy i obopólnym szacunku pomagają zarówno uczniom jak i lektorom.
Brak komentarzy